De tempels van Angkor

Succesvol de grens over
Onze reis naar Cambodja begon rond 7 uur 's ochtends met een bus vanuit Bangkok. Na een bustocht van iets meer dan vijf uur bereikten we de grens met Cambodja. Onderweg zagen we de lucht steeds donkerder worden en vlak voor de bus stopte barste er een enorme hoosbui los. Dat was wel even een tegenvaller. Wij stapten snel uit, pakten de rugtassen en sprintten naar een overkappingtje toe. Daar was er direct een 'vriendelijke' Thai die ons wel wilde helpen visa te regelen. Hij vroeg uiteraard meer dan wat zo'n visum echt kost en hij wilde er gelijk een busticket bij verkopen. Een dubbel zo dure ticket als dat we hadden gekocht voor de reis naar de grens, terwijl onze bestemming er half zo ver van verwijderd lag. We besloten de bui af te wachten en zijn toen zelf richting grens gelopen, ondanks het aandringen van die Thai dat het allemaal uren wachten op zou leveren als we het zelf gingen regelen. Dat viel eigenlijk heel erg mee. We konden zo doorlopen naar Cambodja, na een stempel van een vriendelijke Thaise douanebeambte. In Cambodja hadden we ook binnen een kwartier een visum in handen. Helaas voor ons was de prijs net verhoogd, maar gelukkig bleef de 'extra' prijs voor de familie van de visumambtenaren beperkt tot 10 dollar. Totale schade: 30 euro. We waren in Cambodja.

Het grensstadje aan de Cambodjaanse kant van de grens heet Poipet en staat een beetje bekend als het wilde westen van het land. We hadden gelezen dat je hier als toerist flink uitgeknepen wordt als je met een bus verder wilt reizen. Alle toeristen worden gewezen op de mogelijkheid om een gratis shuttle te nemen naar het bus station. Eenmaal daar aangekomen, aan de rand van de stad blijken de bustickets al gauw 8 dollar per stuk te kosten. Daar hadden we niet zoveel zin in, dus met de smoes dat we honger hadden liepen we de shuttle bus voorbij. Nog voor we goed en wel tien meter gelopen hadden waren we omgeven door een stuk of vijf man die prijzen voor hun taxi riepen en naar hun auto wezen: hup, instappen! Die 'taxi's' waren op geen enkele manier als zodanig herkenbaar, geen logo, geen bordje op het dak, niets. Een vent wist van geen ophouden, hij bleef ons volgen en probeerde ons een taxi te verkopen. Hij kon wel iets regelen voor omgerekend 20 dollar. Uiteindelijk wisten we het met hem op een akkoordje te gooien voor 15 dollar. Na ergens rijst met bonen en gehakt te hebben gegeten bleek dat hij de chauffeur niet was. Hij was alleen maar een tussenpersoon. Onze chauffeur wilde ook graag 20 dollar. Pas toen we aanstalten maakten om weg te lopen ging hij schoorvoetend akkoord. Hij heeft nog zeker tien minuten gemord: 'very cheap taxi', maar we hadden nu vervoer. Met twee uur waren we op de plaats van bestemming: Siem Reap, en we werden zelfs voor het hotel gedropt. Scammers 0 - 1 Jaco en Lieke. De winst: een dollar, twee uur minder reistijd en geen lange wandel- en zoektocht vanaf het busstation naar het hotel.

Ronddolen in de eeuwenoude tempels van Angkor
De eerste drie dagen in Siem Reap zijn we de tempels van Angkor gaan bezoeken; het grootste archeologische pretpark ter wereld. Omdat het zo groot is hadden we op twee dagen een tuktuk gehuurd (inclusief chauffeur). Dat was echt super chill. Zo kon je tussen de tempels door lekker uitrusten in de tuktuk met een fris briesje. De chauffeur zei niet veel maar was wel heel vriendelijk en stond elke keer meteen weer klaar als we de tempels uitkwamen. De tempels waren erg mooi en indrukwekkend. Kun je je voorstellen dat het gebouwd is toen in Europa nog de middeleeuwen heersten? Midden in de jungle, omgeven door en soms begroeid met enorme bomen en planten. Je kon veel tempels helemaal verkennen en daarbij zie je telkens weer nieuwe mooie details. Je moet het gewoon zien! En van sommige tempels wordt gezegd dat je ze eigenlijk bij zonsopkomst moet bekijken. Op de derde tempeldag hebben we dat gedaan met Angkor Wat (de meest bekende). Dit betekende dat we om 5 uur 's ochtends (!) in onze tuktuk op weg naar Angkor zaten. We waren zeker niet de enige met dit idee dus het was hartstikke druk daar. Gelukkig konden we wel genoeg zien en hebben we Angkor Wat gezien van pikdonker tot zonsopkomst (wat toch nog wel een uur duurde). Het was hartstikke mooi! Toch weten we niet of we dit nou de meest indrukwekkende tempel vonden want er zat veel meer moois tussen. Jaco's favoriet is duidelijk: de tempel Ta prohm. Deze tempel die ook bekend is uit de film Tomb Raider wordt begroeid door vele grote bomen. Als je daar rondloopt krijg je echt een gevoel voor de kracht van de natuur. Die bomen boeit het niet dat er een tempel staat, de jungle overwoekert alles als het zijn gang kan gaan.

Op de tweede tempeldag zijn we gaan fietsen naar de Roluos tempels die buiten Angkor liggen. Dit was nog wel een eindje (13 km) maar wel te doen. Qua ijzeren ros moet je niet denken aan een fancy mountainbike trouwens, maar eerder aan een simpele damesfiets voor een kind van een jaar of 14. Aan het begin moesten we over een drukke weg en dat was oppassen geblazen want er lijken niet echt verkeersregels te zijn. Ook van wegmarkering hebben ze hier niet gehoord, je hebt gewoon 1 brede strook asfalt dat je met elkaar deelt. Dat betekent dat je zelfs als je helemaal rechts rijdt nog steeds tegenliggers op je pad kan vinden. Na een tijdje werd het rustiger en konden we wat meer relaxed fietsen. Tijdens de tocht zagen we heel veel schattige kindjes die allemaal naar je zwaaien en hallo roepen. Zwemmende kinderen proberen je aandacht te krijgen en maken gekke sprongen. Echt super leuk. Eenmaal aangekomen hebben we de grootste (en oudste) tempels daar bekeken, die ook weer erg mooi waren, en hadden we nog wat tijd over voor kleinere tempels die daar in de buurt moesten zijn. Dit ging niet helemaal vlekkeloos. Voor 1 tempel moesten we met de fiets door erg smalle en moeilijk begaanbare paadjes wat een modderige fiets tot gevolg had. De andere tempels konden we niet eens vinden. Omdat we tijdens de zoektocht wel langs Cambodjaanse landschappen en huisjes fietsen was het toch nog de moeite waard. Groene rijstvelden, hier een daar afgewisseld met een palmboom en een hutje.

Partyen onder de volle maan
Na drie dagen Angkor was het tijd voor wat ontspanning en dus zijn we de derde avond (ondanks de moeheid doordat we zo vroeg waren opgestaan) voor het eerst uitgegaan in Siem Reap. Dat was een groot succes! Siem Reap staat er ook bekend om dat je er goed uit kunt gaan. We waren in een bar waar een aantal backpackers waren, maar ook veel Cambodjanen. Iedereen was heel open en dus sta je al snel met verschillende mensen te dansen. De Cambodjanen dansen erg grappig en uitbundig, ook de mannen. Daar kunnen de Nederlandse mannen nog wat van leren! De muziek is goed dansbaar en loopt niet ver achter. Omdat we het zo leuk vonden hebben we nog een nachtje Siem Reap eraan vast geplakt, en zijn we de avond erna weer gaan feesten. Die tweede avond hebben we ook maar eens kennis gemaakt met de emmers drank. Dat is wel leuk, maar niet heel praktisch, wat er weer toe leidt dat je dat ding toch sneller leeg drinkt dan je eigenlijk wil. Die avond eindigde met dansen op de banken, het glas heffen met andere nederlanders en op de foto met een Cambodjaan die het allemaal te vermoeiend vond.

Cambodja heeft tot nu toe een positieve indruk op ons achtergelaten. De mensen zijn echt super vriendelijk, van de bediening in een restaurant tot mensen die je tegenkomt op straat. Ze toveren allemaal een grote glimlach op hun gezicht. Dat is, ondanks de fenomenale tempels, eigenlijk het allerleukste aan dit land.

We zitten nu in Battambang, waar we vandaag zijn aangekomen. In ons volgende verhaal lees je daar natuurlijk meer over!