25 jaar en gastvrij ontvangen
Door: Jaco en Lieke
Blijf op de hoogte en volg Jaco en Lieke
27 Januari 2015 | Maleisië, Malakka
-MALACCA-
Onze volgende bestemming, Melaka, ligt op slechts twee uur rijden van Kuala Lumpur. De route ernaartoe is een comfortabele 6 baans snelweg, omgeven door veel palmolieplantages. De stad Melaka heeft een lange historie. De Portugezen waren er het eerst, in de zestiende eeuw, en zij bouwden er een fort om ze te beschermen tegen aanvallen van de lokale sultan. Halverwege de zeventiende eeuw werd het fort ingenomen door Nederland. Zij bouwden het fort verder uit en Melaka werd een belangrijke plaats voor de VOC. Aan het begin van de negentiende eeuw heeft Nederland het fort tijdelijk aan de Engelsen gegeven, omdat het in Europa te doen had met Napoleon en alle strijdkrachten en geld daar nodig had. De Engelsen wisten dat ze het fort terug moesten geven en hebben uit angst voor de Nederlandse kracht in het oosten grote delen van het fort verwoest. Uiteindelijk is Melaka teruggegeven aan Nederland, maar niet veel later hebben ze het op een akkoordje gegooid met Engeland. Maleisië was voor de Engelsen, inclusief Melaka en in ruil trokken de Engelsen zich terug uit Indonesië.
We zijn onze eerste dag in Melaka op pad gegaan om het schattige stadje te verkennen. De belangrijkste bezienswaardigheden in de stad hebben bijna allemaal te maken met de koloniale geschiedenis. We zijn langs een kerkje gekomen waar Nederlandse hoogwaardigheidsbekleders lagen begraven. De teksten op de grafstenen waren in prachtig oud-Nederlands. Zo zijn we ook langs het graf van Louis van Gaelen gekomen, maar zijn vrouw Truus hebben we niet kunnen vinden. De beste man was bij zijn leven Vrye Coopman. Niet ver daarvandaan staat het Stadthuys en een protestantse kerk die 300 jaar geleden door Nederlanders zijn gebouwd. Verder hebben we een bezoekje gebracht aan de Chinese buurt en een moskee en toen vonden we het toch wel warm worden. Gelukkig hadden we daar een goede oplossing voor, want we zijn weer eens voor een wat luxer hotel gegaan en konden een verfrissende duik nemen in het zwembad op de twaalfde verdieping!
Op Liekes verjaardag hebben we een heerlijk relaxte dag gehad. We hebben lekker ontbeten met toast en omelet en wafels met jam en room. Na rustig uitbuiken hebben we een frisse duik genomen in het zwembad dat we zo'n beetje voor onszelf hadden. Daarna zijn we op zoek gegaan naar taart, want zonder taart is een verjaardag natuurlijk niet compleet. We hebben de middag doorgebracht in een rustiek parkje in de buurt van het hotel en 's avonds zijn we lekker uit eten gegaan. Een lekker stukje vlees, in plaats van noedels of rijst. Het was een speciale verjaardag voor Lieke, want normaal gesproken kan ze niet zonder jas buiten lopen. Dat kon nu wel in een comfortabele dertig graden.
-KUCHING-
Vanuit Melaka zijn we per bus naar het vliegveld van Kuala Lumpur gereden. Na een uur en drie kwartier vliegen bereikten we Kuching, dat in het westen van Maleisische Borneo ligt. In Kuching hebben we een heel mooie tijd gehad. We zijn op stap geweest met een Maleisische familie, de Kuans, die we in Vietnam op een boot hadden ontmoet. Het is een hardwerkende en ontzettend gastvrije familie. Ze hebben ons mee uit eten genomen en we zijn twee dagen met ze op stap geweest. Daarnaast zijn we in Kuching ook zelf nog op stap geweest.
We zijn de eerste dag begonnen met onze gewoonte om eerst lekker rond te dolen door het centrum. Daarbij zijn we ook nog een museum ingedoken om aan de hitte te ontsnappen. De tweede dag zijn we naar Bako National Park geweest. Daar hadden we de weersomstandigheden die je zou verwachten in het Moesson seizoen; regen. Aan het begin van de Jungle Trail die ruim drie uur lopen zou zijn waren de paden nog goed te belopen, maar na een half uurtje in het regenwoud waren er grote plassen en na iets meer dan een uur leek het pad soms meer op een beekje dan op een pad. Op een zeker moment besloten we dat onze schoenen waarschijnlijk niet natter konden worden en zijn we maar gestopt met onze pogingen de plassen te ontwijken. Tijdens het hele pad hebben we veel mooi regenwoud gezien, maar heel weinig dieren. Dat was wel teleurstellend. Gelukkig stond ons terug bij het hoofdkwartier nog een leuke verassing te wachten, een groepje Proboscis (Neus-)apen was lekker van de verse bladeren aan het eten. Een prachtig gezicht en de beloning voor drie uur doorzetten.
Op zaterdag heeft meneer Kuan ons meegenomen naar de Sarakwak Cultural village. Sarawak is de naam van een van de twee Maleisische staten op Borneo, een staat met een grote etnisch diversiteit. In het dorp kun je een kijkje nemen in de traditionele huizen van lokale volken. Veel van de stammen van Borneo leven in 'longhouses', dat is een rij woningen met de ingang naar een grote gemeenschappelijke veranda. Er was ook een show te zien in het dorp, waar een traditionele dans van iedere stam werd opgevoerd. Dat was wel grappig om te zien. Redelijk toeristisch, dat wel, maar ook erg professioneel. In de middag heeft meneer Kuan ons meegenomen naar het Matang Wildlife Center, een dierentuin. Het leukste aan deze trip was om samen met meneer Kuan op stap te zijn. Hij vindt het leuk om de dieren iets te zien doen en probeert hun aandacht te trekken door de vreemdste geluiden te produceren. We hebben hier ook nog met een mierensnelweg gespeeld. De mieren marcheerden zes rijen dik van A naar B en we verstoorden ze met een klein stokje. Er ontstond een verkeerschaos, met mieren die niet meer wisten waar ze heen moesten. Al snel waren er een paar mieren dapper genoeg om over het stokje heen te klimmen en zij vonden de oude snelweg ook snel weer terug. Grotere dieren die we gezien hebben waren de beerkat, gibbons, toekans en oerang oetangs.
De volgende dag heeft mevrouw Kuan ons meegenomen naar een krokodillenboerderij, waar ook weer een kleine dierentuin was. De krokodillen werden gevoerd door een stuk vlees aan een lijn te hangen. De enige manier om het te pakken is door uit het water te springen, wat er erg spectaculair uit ziet. Na ons bezoekje aan de boerderij zijn we naar een lokale 'hot spring' geweest. Deze plek is eigendom van de dorpelingen en wordt op een niet commerciële manier gerund. Voor een euro mag je naar binnen en daar vind je een simpele met hout afgetimmerde poel met heerlijk, stomend warm water. Je kan er ook een modderbad nemen, maar dat hebben we maar aan de locals overgelaten.
De Kuans hebben ons ook twee keer mee uit eten genomen. De eerste avond naar de lokale zeevruchtenspecialist. Het was een grote overdekte hal met allemaal kleine restaurantjes. We hebben hier voor het eerst krab gegeten, wat erg lekker was. De volgende dag zijn we naar een nog grotere eetgelegenheid geweest, met wel 200 tafels. We zaten eerst op een onoverdekte plek, maar gelukkig was Lieke oplettend en bij de eerste druppels zijn we snel onder een afdak gaan zitten. Een paar minuten later barstte er een enorme regenbui los en waren alle overdekte tafels natuurlijk bezet. We hebben onder andere genoten van lekkere Satay (spiesjes), Wontons (gefrituurde deeg met vlees erin) en natuurlijk de lokale variant van een noodle gerecht. De Kuans wilden er niets van weten dat we voor ons eigen eten betaalden en stonden erop om als gastheer al onze wensen te vervullen. Eten, drinken, uitstapjes en op de laatste dag zelfs het vervoer naar de luchthaven regelden ze voor ons. Ze hebben ons hun huizen laten zien. Eerst het ouderlijk huis van meneer Kuan met een gigantische fruittuin, waar ze bananen, durians, rambutans, ananas, mangosteens en limoenen kweekten. Daarna hun eerste huis, dichtbij het centrum van Kuching waar ze hun vier kinderen hebben grootgebracht. Hun tweede huis lag wat meer buiten de stad in een mooie, rustige wijk. We zouden het in Nederland als een villawijk typeren denken we. De Kuans zijn allemaal leraar, maar dat is in Maleisie een goed beroep met een hoge status en een prima salaris.
Op onze laatste dag in Kuching zijn we gaan kajakken in het regenwoud. Het startpunt lag op een uurtje rijden van Kuching en in totaal hebben we elf kilometer over de rivier gevaren. Het was allemaal stroomafwaarts, dat scheelde. Sommige stukken kon je je rustig laten meevoeren door de rivier en van de omgeving genieten. Onderweg zijn we een paar keer gestopt, onder andere bij een klein watervalletje. Het stroompje ernaartoe werd al snel te ondiep en we moesten door de rivierbedding lopen. Die bedding bestond uit modder waar je tot aan je knieën in wegzakte. Eenmaal bij het watervalletje bleek dat de bedoeling was dat we erop zouden klimmen. Dat was even een verrassing. Gelukkig kreeg je hulp bij de beklimming en lukte het iedereen, ook de vijf Taiwanezen in onze groep om boven te komen. Jaco heeft ook nog gezwommen, of in ieder geval een poging gedaan. De stroming in de rivier was zo sterk dat je sowieso werd meegevoerd, alleen heel snel of, als je hard je best deed, heel langzaam. Het was dus zwemmen, afgewisseld met over de kant stroomopwaarts lopen. De foto's houden jullie van ons tegoed, die hebben de gidsen gemaakt en op een schijfje aan ons meegegeven en kunnen we dus niet op de ipad zetten.
We zijn vandaag aangekomen in Singapore, waar we nog een week lang alles uit onze vakantie gaan halen wat erin zit!
Onze volgende bestemming, Melaka, ligt op slechts twee uur rijden van Kuala Lumpur. De route ernaartoe is een comfortabele 6 baans snelweg, omgeven door veel palmolieplantages. De stad Melaka heeft een lange historie. De Portugezen waren er het eerst, in de zestiende eeuw, en zij bouwden er een fort om ze te beschermen tegen aanvallen van de lokale sultan. Halverwege de zeventiende eeuw werd het fort ingenomen door Nederland. Zij bouwden het fort verder uit en Melaka werd een belangrijke plaats voor de VOC. Aan het begin van de negentiende eeuw heeft Nederland het fort tijdelijk aan de Engelsen gegeven, omdat het in Europa te doen had met Napoleon en alle strijdkrachten en geld daar nodig had. De Engelsen wisten dat ze het fort terug moesten geven en hebben uit angst voor de Nederlandse kracht in het oosten grote delen van het fort verwoest. Uiteindelijk is Melaka teruggegeven aan Nederland, maar niet veel later hebben ze het op een akkoordje gegooid met Engeland. Maleisië was voor de Engelsen, inclusief Melaka en in ruil trokken de Engelsen zich terug uit Indonesië.
We zijn onze eerste dag in Melaka op pad gegaan om het schattige stadje te verkennen. De belangrijkste bezienswaardigheden in de stad hebben bijna allemaal te maken met de koloniale geschiedenis. We zijn langs een kerkje gekomen waar Nederlandse hoogwaardigheidsbekleders lagen begraven. De teksten op de grafstenen waren in prachtig oud-Nederlands. Zo zijn we ook langs het graf van Louis van Gaelen gekomen, maar zijn vrouw Truus hebben we niet kunnen vinden. De beste man was bij zijn leven Vrye Coopman. Niet ver daarvandaan staat het Stadthuys en een protestantse kerk die 300 jaar geleden door Nederlanders zijn gebouwd. Verder hebben we een bezoekje gebracht aan de Chinese buurt en een moskee en toen vonden we het toch wel warm worden. Gelukkig hadden we daar een goede oplossing voor, want we zijn weer eens voor een wat luxer hotel gegaan en konden een verfrissende duik nemen in het zwembad op de twaalfde verdieping!
Op Liekes verjaardag hebben we een heerlijk relaxte dag gehad. We hebben lekker ontbeten met toast en omelet en wafels met jam en room. Na rustig uitbuiken hebben we een frisse duik genomen in het zwembad dat we zo'n beetje voor onszelf hadden. Daarna zijn we op zoek gegaan naar taart, want zonder taart is een verjaardag natuurlijk niet compleet. We hebben de middag doorgebracht in een rustiek parkje in de buurt van het hotel en 's avonds zijn we lekker uit eten gegaan. Een lekker stukje vlees, in plaats van noedels of rijst. Het was een speciale verjaardag voor Lieke, want normaal gesproken kan ze niet zonder jas buiten lopen. Dat kon nu wel in een comfortabele dertig graden.
-KUCHING-
Vanuit Melaka zijn we per bus naar het vliegveld van Kuala Lumpur gereden. Na een uur en drie kwartier vliegen bereikten we Kuching, dat in het westen van Maleisische Borneo ligt. In Kuching hebben we een heel mooie tijd gehad. We zijn op stap geweest met een Maleisische familie, de Kuans, die we in Vietnam op een boot hadden ontmoet. Het is een hardwerkende en ontzettend gastvrije familie. Ze hebben ons mee uit eten genomen en we zijn twee dagen met ze op stap geweest. Daarnaast zijn we in Kuching ook zelf nog op stap geweest.
We zijn de eerste dag begonnen met onze gewoonte om eerst lekker rond te dolen door het centrum. Daarbij zijn we ook nog een museum ingedoken om aan de hitte te ontsnappen. De tweede dag zijn we naar Bako National Park geweest. Daar hadden we de weersomstandigheden die je zou verwachten in het Moesson seizoen; regen. Aan het begin van de Jungle Trail die ruim drie uur lopen zou zijn waren de paden nog goed te belopen, maar na een half uurtje in het regenwoud waren er grote plassen en na iets meer dan een uur leek het pad soms meer op een beekje dan op een pad. Op een zeker moment besloten we dat onze schoenen waarschijnlijk niet natter konden worden en zijn we maar gestopt met onze pogingen de plassen te ontwijken. Tijdens het hele pad hebben we veel mooi regenwoud gezien, maar heel weinig dieren. Dat was wel teleurstellend. Gelukkig stond ons terug bij het hoofdkwartier nog een leuke verassing te wachten, een groepje Proboscis (Neus-)apen was lekker van de verse bladeren aan het eten. Een prachtig gezicht en de beloning voor drie uur doorzetten.
Op zaterdag heeft meneer Kuan ons meegenomen naar de Sarakwak Cultural village. Sarawak is de naam van een van de twee Maleisische staten op Borneo, een staat met een grote etnisch diversiteit. In het dorp kun je een kijkje nemen in de traditionele huizen van lokale volken. Veel van de stammen van Borneo leven in 'longhouses', dat is een rij woningen met de ingang naar een grote gemeenschappelijke veranda. Er was ook een show te zien in het dorp, waar een traditionele dans van iedere stam werd opgevoerd. Dat was wel grappig om te zien. Redelijk toeristisch, dat wel, maar ook erg professioneel. In de middag heeft meneer Kuan ons meegenomen naar het Matang Wildlife Center, een dierentuin. Het leukste aan deze trip was om samen met meneer Kuan op stap te zijn. Hij vindt het leuk om de dieren iets te zien doen en probeert hun aandacht te trekken door de vreemdste geluiden te produceren. We hebben hier ook nog met een mierensnelweg gespeeld. De mieren marcheerden zes rijen dik van A naar B en we verstoorden ze met een klein stokje. Er ontstond een verkeerschaos, met mieren die niet meer wisten waar ze heen moesten. Al snel waren er een paar mieren dapper genoeg om over het stokje heen te klimmen en zij vonden de oude snelweg ook snel weer terug. Grotere dieren die we gezien hebben waren de beerkat, gibbons, toekans en oerang oetangs.
De volgende dag heeft mevrouw Kuan ons meegenomen naar een krokodillenboerderij, waar ook weer een kleine dierentuin was. De krokodillen werden gevoerd door een stuk vlees aan een lijn te hangen. De enige manier om het te pakken is door uit het water te springen, wat er erg spectaculair uit ziet. Na ons bezoekje aan de boerderij zijn we naar een lokale 'hot spring' geweest. Deze plek is eigendom van de dorpelingen en wordt op een niet commerciële manier gerund. Voor een euro mag je naar binnen en daar vind je een simpele met hout afgetimmerde poel met heerlijk, stomend warm water. Je kan er ook een modderbad nemen, maar dat hebben we maar aan de locals overgelaten.
De Kuans hebben ons ook twee keer mee uit eten genomen. De eerste avond naar de lokale zeevruchtenspecialist. Het was een grote overdekte hal met allemaal kleine restaurantjes. We hebben hier voor het eerst krab gegeten, wat erg lekker was. De volgende dag zijn we naar een nog grotere eetgelegenheid geweest, met wel 200 tafels. We zaten eerst op een onoverdekte plek, maar gelukkig was Lieke oplettend en bij de eerste druppels zijn we snel onder een afdak gaan zitten. Een paar minuten later barstte er een enorme regenbui los en waren alle overdekte tafels natuurlijk bezet. We hebben onder andere genoten van lekkere Satay (spiesjes), Wontons (gefrituurde deeg met vlees erin) en natuurlijk de lokale variant van een noodle gerecht. De Kuans wilden er niets van weten dat we voor ons eigen eten betaalden en stonden erop om als gastheer al onze wensen te vervullen. Eten, drinken, uitstapjes en op de laatste dag zelfs het vervoer naar de luchthaven regelden ze voor ons. Ze hebben ons hun huizen laten zien. Eerst het ouderlijk huis van meneer Kuan met een gigantische fruittuin, waar ze bananen, durians, rambutans, ananas, mangosteens en limoenen kweekten. Daarna hun eerste huis, dichtbij het centrum van Kuching waar ze hun vier kinderen hebben grootgebracht. Hun tweede huis lag wat meer buiten de stad in een mooie, rustige wijk. We zouden het in Nederland als een villawijk typeren denken we. De Kuans zijn allemaal leraar, maar dat is in Maleisie een goed beroep met een hoge status en een prima salaris.
Op onze laatste dag in Kuching zijn we gaan kajakken in het regenwoud. Het startpunt lag op een uurtje rijden van Kuching en in totaal hebben we elf kilometer over de rivier gevaren. Het was allemaal stroomafwaarts, dat scheelde. Sommige stukken kon je je rustig laten meevoeren door de rivier en van de omgeving genieten. Onderweg zijn we een paar keer gestopt, onder andere bij een klein watervalletje. Het stroompje ernaartoe werd al snel te ondiep en we moesten door de rivierbedding lopen. Die bedding bestond uit modder waar je tot aan je knieën in wegzakte. Eenmaal bij het watervalletje bleek dat de bedoeling was dat we erop zouden klimmen. Dat was even een verrassing. Gelukkig kreeg je hulp bij de beklimming en lukte het iedereen, ook de vijf Taiwanezen in onze groep om boven te komen. Jaco heeft ook nog gezwommen, of in ieder geval een poging gedaan. De stroming in de rivier was zo sterk dat je sowieso werd meegevoerd, alleen heel snel of, als je hard je best deed, heel langzaam. Het was dus zwemmen, afgewisseld met over de kant stroomopwaarts lopen. De foto's houden jullie van ons tegoed, die hebben de gidsen gemaakt en op een schijfje aan ons meegegeven en kunnen we dus niet op de ipad zetten.
We zijn vandaag aangekomen in Singapore, waar we nog een week lang alles uit onze vakantie gaan halen wat erin zit!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
