Terug in Thailand

-CHIANG MAI-
Een vliegtuig, voor de verandering, bracht ons naar Chiang Mai. Deze stad ligt in het noorden van Thailand en is een goede uitvalsbasis voor verschillende mooie trips.
De eerste dag hebben we hier rondgelopen in het oude centrum, waar het stikt van de tempels. Zo'n beetje iedere straat heeft wel een tempel en de meeste zijn erg mooi. In het oude centrum is ook een ruïne te vinden van een tempel die minstens 700 jaar geleden was gebouwd. Bij deze ruïne kun je met lokale boeddhistische monniken praten. De monnik die wij spraken studeerde Engels en heeft ons het een en ander uitgelegd over het boeddhisme.

Hij legde uit dat er drie principe zijn in het Boeddhisme. De eerste is dat je geen kwaad moet doen. De tweede is dat je goede dingen moet doen en de derde is dat je je geest moet trainen met meditatie. Jaco vroeg hem ook of er een boeddhistisch scheppingsverhaal was en de monnik reageerde heel mooi. Hij vroeg: "ken je je overgrootvader? Ken je ook je over-overgrootvader? Deze mensen leefden enkele generaties voor jou en je kent ze niet. Dus is het wel belangrijk om hen te kennen?" Zijn punt was dat hoewel alle vragen een antwoord hebben, je veel antwoorden helemaal niet nodig hebt of kunt gebruiken in het dagelijks leven. Het gaat om het hier en nu.

We zijn er ook weer met de scooter op uit getrokken. De eerste dag gingen we naar Doi Suthep, een tempel op de berg naast de stad. De locals zeggen dat je niet in Chiang Mai bent geweest al je de tempel niet bezocht hebt. Ondanks dat het in de stad ongeveer dertig graden was, hebben we het flink koud gekregen onderweg. We hadden ons niet gekleed op de veel lagere temperatuur op de berg en op de winderige (met name door de scooter) bergweg. We zijn dus allebei verkouden geworden op deze dag. De top van de berg hebben we door deze kou niet bereikt, helaas, maar we hoopten op een herkansing een paar dagen later.

De tweede scooterdag hebben we ons een stuk warmer aangekleed en hebben we Mae Song Valley Loop gereden. Dit is een rondje van pakweg 100 kilometer, om een nationaal park heen. Het is een mooie bergachtige weg die continue op en neer gaat en veel prachtige uitzichten biedt. Onderweg rij je eerst langs alle toeristische trekpleisters, zoals een snakefarm en een prachtige serie watervallen die we hebben bezocht. We konden niet overal naartoe, dus we hebben de tijgers, bungeejumpen, paintballen, apen, vlinder, orchideeën en olifantenkampen helaas laten schieten. We zijn trouwens nog wel olifanten tegengekomen onderweg. In Cambodja en Vietnam hebben we wel eens koeien en buffels op de weg zien lopen, maar hier kwamen tot twee keer toe een groepje olifanten voorbij. Geen wilde helaas, maar met een toerist erop en een begeleider erbij, maar nog steeds een imposant gezicht.

De herkansing om de top van een berg te bereiken is er niet gekomen. We wilden een auto huren en naar de hoogste berg van Thailand rijden, waar de top met de auto te bereiken is, maar helaas had Jaco een verkeerde hamburger gegeten en was hij een dag lang aan het bed gebonden.

-SUKHOTAI-
Na een dagje op bed hebben we het toch maar op een busreis gewaagd en gelukkig ging alles goed. Een goede 6 uur rijden bracht ons in Sukhotai. In dit kleine provinciale stadje is niet zoveel te doen, maar ongeveer 700 jaar geleden regeerde vanaf hier een van de eerste Thaise koningen. De 'old town' is een archeologisch park waarin je heerlijk kunt rondfietsen en lopen. Wij zijn er twee dagen naartoe gegaan. Het was er heel sereen en rustiek, zo tussen de oude stenen, boeddhabeelden en prachtige bomen. Één tempel was gemaakt in de Khmer stijl en deed ons direct denken aan wat we in Angkor gezien hebben. In dit rustieke park vind je ook best veel Thai, met aan de ene kant de groepen schoolkinderen op schoolreisje die slaafs de informatieborden overschrijven en aan de andere kant de devote Boeddhisten die offers komen brengen aan de metershoge Boeddha beelden die in het park te vinden zijn.

Omdat het kerst was in Sukhotai wilde we wel lekker eten. We hadden op eerste kerstdag niet zoveel zin om lang te zoeken en op internet gelezen dat de pizza's in ons hotel erg goed waren, dus daar zij we voor gegaan. Ze waren fenomenaal; de lekkerste die we tot nu toe in Azië hebben gegeten en we eten toch wel wekelijks een keer pizza (dus reken maar uit hoeveel pizza's dat zijn). Op tweede kerstdag zijn we naar het beste restaurant gegaan dat we op internet konden vinden; een tip van tripadvisor. Daar hebben we genoten van een heerlijk tweegangen menu dat we hebben afgesloten met een ijsje van de minimarkt. Hebben we dus toch een beetje een kerstfeestmaal gegeten. Je moet er zelf maar een beetje een feestje van maken, want 95% van de Thai is boeddhist en lijkt niet echt boodschap te hebben aan kerst. Afgezien van wat cosmetische verandering, zoals Thai met een kerstmuts en hier en daar kerstverlichting, lijkt het niet echt te worden gevierd.

-BANGKOK-
Na een goede acht uur busreis kwamen we weer in Bangkok aan, de plek waar onze reis ook begon. We hadden hier maar een dagje gepland te verblijven, omdat we door wilden reizen naar Ko Phi Phi voor nieuwjaar. We hebben van het dagje gebruik gemaakt om de vervolgreis te plannen en een meditatiecursus te volgen. Een vrolijke, goedlachse monnik heeft ons de basisprincipes uitgelegd van lopende en zittende meditatie en vervolgens mochten we die allebei zelf proberen. Eerst een half uur lopen en iedere stap bewust proberen mee te maken. Vervolgens een half uur zitten, in kleermakerszit, zonder te bewegen. Wanneer je pijn voelde of jeuk moest je focussen op de pijn of de jeuk, totdat deze sensatie verdween. Het was lastig om in de praktijk te brengen. Als je jeuk hebt krab je, als vanzelf, zonder erbij na te denken. Als je pijn hebt verander je je houding. Het kost veel concentratie om die neigingen te onderdrukken. Het was wel leuk om een keer mee te maken en onze reis door boeddhistisch Thailand zou niet compleet zijn zonder.

Zoals gezegd was Bangkok een tussenstop. Vanaf hier wilden we verder bussen naar Ko Phi Phi. Deze busreis verliep op een vrij typische manier. We werden opgehaald op Khao San Road, de backpacker buurt van Bangkok. Vanaf daar volgde een grote stoet van een man of vijftig een man op een fiets. Na een paar minuten lopen kwamen we op een grote parkeerplaats. Daar verschenen enkele minibusjes die ons naar Bangkoks zuidelijke busstation zouden brengen. Het bleek echter een enorme opgave om erachter te komen welke toeristen in welke combinaties in welke minibusjes vervoerd moesten worden. Sommige mensen werden eerst naar een busje geleid om er na een half uur weer uitgehaald te worden en in een ander busje gestopt te worden. Wijzelf hebben zeker een uur gewacht voor we een busje in mochten en uiteindelijk waren we de enige twee mensen in dit busje. Eenmaal op het zuidelijke busstation aangekomen zagen we veel van dezelfde toeristen opnieuw, ze waren allemaal met verschillende busjes vervoerd en allemaal ruim voor vertrek van hun bus aangekomen op het station. Één man die we hadden gezien had een bus die eerder dan de onze vertrok, maar we kwamen hem op de pier opnieuw tegen. De logistieke organisatie was echt een lachertje. Wonderlijk genoeg zijn we wel op tijd aangekomen op Ko Phi Phi, ondanks de vertraging met de minibus, een vertraagde bus en een vertraagde transfer naar de pier. Je hebt natuurlijk weinig organisatie nodig als je rondom iedere schakel een ruime marge rekent...

Hoe dan ook, we zijn aangekomen op onze laatste bestemming van 2014. We gaan nu even uitrusten en energie sparen voor een feestelijk nieuwjaar. Als jullie de kans hebben, hef dan om 6 uur Nederlandse tijd het glas om te proosten op Jaco's en Liekes nieuwjaar in Azie!