Hoofdstad Hanoi

-HANOI-
Onze laatste stop in Vietnam was Hanoi. We hebben in deze stad afgesproken met een Canadees die we bij aankomst in Bangkok hadden ontmoet. We hadden in Thailand een dag samen opgetrokken en onze reisplannen gedeeld. Hij zou via Laos naar Vietnam gaan en zuidwaarts reizen. Wij zijn via Cambodja maar Vietnam gegaan en noordwaarts getrokken. Er was een kans dat we elkaar ergens in het midden zouden tegenkomen. Er was een grotere kans dat we elkaar zouden mislopen, maar het ging toevallig goed. Onze reisplannen vielen samen in Hanoi en we hebben hier weer twee dagen met hem door de stad gestruind.

Richard (spreek uit: riesjaar) is een Franstalige Canadees van bijna 60 jaar. Hij heeft veel gereisd en daarnaast voor lange tijd in toerime gewerkt op Cuba. Hij heeft een ontzettende passie voor de mensen die hij tegenkomt en is altijd heel vriendelijk tegen de locals. Zelfs als hij een straatverkoper vertelt dat hij niets hoeft doet hij dat met een glimlach. Door zijn tijd in Cuba heeft hij een ontzettende hekel aan communisten en alles wat riekt naar communistische propaganda. Zodra hij de rode vlag ergens ziet wapperen wordt hij al allergisch en de verheerlijking van Ho Chi Minh vond hij ook helemaal niets. Hij deelde onze passie om een beetje door een stad te struinen op zoek naar de bezienswaardigheden en ook hij reisde met een rugtas op zijn rug en een backpackers budget. Waarom zou je ook veel geld uitgeven in een land als je er voor 2 euro een maaltijd kan kopen en voor een tientje kan overnachten?

We zijn vanuit Hanoi naar de 'Perfume Pagoda geweest. Deze plek werd ook wel omschreven als Halong Bay (zie hieronder) maar dan op het land, met prachtige bergen. De pagode bestaat uit een verzameling tempels in de bergen, met de heiligste plek in een grot die de 'dragons mouth' genoemd wordt. Onderweg naar de pagode's vaar je ook een stukje over de perfume rivier, waar we werden geroeid door een van de lokale vrouwen. Die zijn behoorlijk sterk, want ze roeien in hun eentje een boot met zes vette westerse toeristen! Een keer per jaar, rond 'lunar new year' stroomt de rivier en de tempel vol met mensen want dan is er een groot festival. Je kon dit op weg naar de grot goed zien, want tijdens de klim van driekwartier kwamen we continu langs gesloten kraampjes en eetgelegenheden die alleen tijdens het festival open gaan. Op de kade van de rivier lagen honderden ongebruikte boten, die alleen tijdens het festival gebruikt worden om mensen te vervoeren. Het hele dorpje was ingesteld op het festival, meer nog dan Nijmegen met zijn vierdaagse feesten.

-HA LONG BAY-
Vanuit Hanoi kun je tours boeken naar Ha Long Bay, volgens velen het mooiste natuurwonder in Vietnam, zo niet de hele wereld. Het is een verzameling van meer dan duizend kleine eilandjes, rotsige eilanden die meters de lucht in torenen. Het was echt prachtig om te zien. Wij zijn voor een tweedaagse tour gegaan, met overnachting op de boot. We hebben ontzettend veel geluk gehad met het weer. De baai is drukbezocht en er gelden strenge regels voor de boten. Bij slecht weer mag er niet uitgevaren worden en een te harde wind geldt als gevaarlijk. Dat is best voorstelbaar in een baai waar je continu omgeven bent door rotsen. We hadden gehoord dat de dag voor wij kwamen nog boten vroegtijdig waren teruggekeerd vanwege het weer. Wij werden op beide dagen verrast door een prachtige blauwe lucht, weinig wind en een comfortabele twintig graden. Perfecte condities!

We hebben op de boot ook ontzettend vriendelijke Maleisiërs ontmoet. Het was een wat ouder stel van bijna 60 en hun dochter van 25, alle drie leraar. Dat is een ontzettend goed beroep in Maleisië, het betaalt goed. Dat bleek uit de vele reisverhalen die ze hadden en de parelarmband die ze hadden gekocht bij de 'oyster farm'. Je kon bij die parelkwekerij flink dure sieraden kopen, tot een halsketting van omgerekend 8000 euro aan toe. Hoe dan ook, ze wonen op Maleisisch Borneo, dus we kunnen ze helaas niet opzoeken tijdens deze reis. Mevrouw Ting nodigde ons wel uit om over een tijdje te komen, dan kunnen we onze 'little ones' meenemen zei ze. Ze zou dat geweldig vinden en ze zou ons hun dorp laten zien en de grotten eromheen. Misschien dat deze ontmoeting ergens in de toekomst op dezelfde manier als met Richard een vervolg krijgt en we deze vriendelijke leraren opnieuw zien.

-VIETNAM-
Vietnam is het land van de motorfiets. Bijna iedereen heeft er een. Dit heeft er onder andere mee te maken dat de belasting op auto's erg hoog is en daarnaast zijn veel straten te smal voor de auto. De scooter wordt ook gebruikt om van alles te vervoeren: een zooi eenden, een hele familie inclusief baby's en de volledige winkelinhoud of in ieder geval zoveel mogelijk daarvan, je kunt je het zo gek niet bedenken of het wordt op de scooter gebonden. Het grote aantal motorfietsen zorgt ook voor grote chaos in het verkeer. Op een wonderlijke manier krioelen alle verkeersdeelnemers door elkaar heen, zonder dat wij ook maar één botsing gezien hebben. Daarnaast zorgt het chaotische verkeer voor vervuiling en dus ook voor smog. Dit merkten we vooral in Hanoi, waar we er zelfs hoofdpijn van kregen.

De meeste Vietnamezen zijn, net als de Cambodjanen, erg vriendelijk, maar de Vietnamezen zijn bovenal kooplui. Bijna alle Vietnamezen verkopen wel iets. Flessen water, een kopje koffie of fruit; van alles wat. Bijna ieder huis (in de stad) heeft aan de voorkant een kraampje met koopwaar. Die huizen hebben een heel karakteristieke vorm. Ze worden ook wel pijphuizen genoemd, omdat ze heel smal en lang zijn. Soms zijn ze ook een paar verdieping hoog en dat ziet er helemaal vreemd uit; een lang dun, maar hoog gebouw. De koopmansmentaliteit is ook te merken aan hoe de vietnamezen onderhandelen. Ze komen je niet graag tegemoet in de prijs en zakken met kleine stapjes naar beneden, tenzij je wegloopt. Iedere cent die ze extra aan je kunnen verdienen willen ze graag hun best voor doen. Dat maakt het soms wel vermoeiend om in dit land spulletjes te kopen.

Van het communisme in dit land hebben we niet zoveel gemerkt. Je ziet wel overal de beeltenis van Ho Chi Minh en je merkt hier en daar wat van de propagandistische toon van informatieborden. Die zijn eigenlijk nooit helemaal objectief, maar laten de prestaties van de overheid, de nijver van de Vietnamezen of de oorlogsmisdaden van de Amerikanen sterk naar voren komen. Het land is wel wat corrupt, maar dat is iets waar de Vietnamezen veel meer mee te maken hebben dan toeristen. Wij hebben het geluk gehad dat we nog geen ziekenhuis of politiebureau hebben bezocht.

We zijn na Hanoi met het vliegtuig naar Chiang Mai, Thailand gevlogen. Wat we daar beleven lezen jullie in het volgende verhaal.