Avonturen in stedelijk Cambodja

Battambang
Na ons verblijf in Siem Reap hebben we een boot gepakt naar Battambang. Die boot zou vertrekken om zeven uur, maar dat werd uiteindelijk na negenen. Er waren namelijk maar twee busje waarmee de bootgangers werden opgepikt en er passen veertig menen op zo'n boot. Ze weten zo'n busje ontzettend vol te stoppen overigens, daar kan gemakkelijk 8 man, 4 fietsen en alle bagage in, en dan hoeft er maar één persoon te staan...

De boot zat vol met toeristen, die ook ergens gelezen hadden dat de tocht de moeite waard was, en dat was hij zeker. Hij voert je eerst over een smalle bevaarbare strook in een groot meer dat zo ver het oog reikt groen kleurt door de lelies en boomtoppen. Het regenseizoen is net afgelopen, dus het water staat nu op zijn hoogst. Af en toe passeer je kleine vissersdorpjes met drijvende huizen en tempels op palen. In de kleinere dorpjes wordt je vrolijk toegezwaaid door de dorpelingen, die de dagelijkse boot met toeristen als een leuke afleiding verwelkomen.

Battambang zelf is een beetje een slaperig stadje, waar niet zo gek veel gebeurt. Er zijn wel een paar leuke bezienswaardigheden, zoals een circus, bamboetrein en vleermuisgrot. Vlak voor zonsondergang wil je bij de vleermuisgrot zijn. Dan kun je een waar spektakel meemaken, als duizenden (volgens een lokaal boekje miljoenen) vleermuizen de grot verlaten om eten te zoeken. Als een onophoudelijk stroom vleermuizen komen ze naar buiten.

De bamboetrein loopt over een oud spoor dat niet meer wordt gebruikt. De Cambodjanen hebben daar een soort bamboe vlotten voor gemaakt, die zich met een simpele motor voortbewegen over het spoor. Als je onderweg tegenliggers tegenkomt wordt het vlot van de rails getild en de grote ijzeren assen ook. Als de tegenligger(s) gepasseerd zijn zetten ze het treintje in een minuutje weer in elkaar. Wij hadden onderweg nog het genoegen om een stukje staart van het regenseizoen mee te pakken en kwamen werkelijk doorweekt aan de andere kant van het parcours aan. Gelukkig is het zo warm dat je met een uurtje weer helemaal bent opgedroogd.

Phnom Penh
De hoofdstad Phnom Penh ligt op ongeveer 6 uur rijden van Battambang. In deze stad hebben we een bezoek gebracht aan het nationale paleis. Misschien herinneren jullie je nog dat we in Bangkok naar de Wat Prakaeo geweest zijn, waar de illustere 'emerald Buddha' te zien is. Wat blijkt: Cambodja heeft er ook één, zo'n jaden Buddha, inclusief rijk versierde tempel. Hieraan kun je goed de rivaliteit tussen deze twee landen zien. Deze tempel probeert de Thaise de loef af te steken met een volledig zilveren vloer!

Bij het verlaten van het Nationale paleis stond ons een leuke verrassing te wachten. De straat stond vol met schoolkinderen die vlaggetjes en foto's van de koning in hun handen hadden. We bleven natuurlijk even staan kijken en niet veel later verliet een auto het paleis met daarin een vrolijk lachende en zwaaiende koning van Cambodja. Ik heb onze eigen koning zelfs niet van zo dichtbij gezien!

Phnom Penh heeft ook een attractie die de sluier oplicht van een zwarte periode in de Cambodjaanse geschiedenis, die van de Rode Khmer. We zijn bij de gevangenis S-21 geweest en de Killing Fields. Hier zijn tijdens het regime van Pol Pot ruim tienduizend mensen van het leven beroofd. De meeste van hen waren geschoolde mensen, die niet pasten in het waanbeeld van Pol Pot. Hij wilde een volledig agrarische samenleving en daarin is geen ruimte voor mensen met kennis. Deze episode, waarin in totaal 1,4 miljoen mensen zijn geëxecuteerd en waarschijnlijk ongeveer evenveel zijn verhongerd, is een van de redenen dat het huidige Cambodja zo arm is. Ongeveer een kwart van de bevolking heeft de Rode Khmer niet overleefd. Ons bezoek hieraan heeft grote indruk op ons gemaakt.

We hadden gelezen over een fietstocht met gids, maar dat vonden we veel te duur en we zijn zelf slim genoeg om onze weg te vinden toch? Het doel van onze tocht was om de punt te bereiken van een eiland in de Mekong, die je met een pontje kunt bereiken, aan de noordkant van de stad. We hebben de punt niet gehaald, maar voelden ons wel goede avonturiers tijdens onze tocht over zanderige paden, tussen de hutjes, koeien, rijstvelden en bananenbomen door. Op de pont zijn we nog thuis uitgenodigd door een familie die zijden sjaals en tafelkleden weefden. Daar kwamen we natuurlijk niet weg zonder een veel te dure sjaal te kopen. We weten onszelf getroost met het feit dat zij het geld harder nodig hebben dan wij, aangezien ze moeten leven van de verkoop van sjaals op een eiland waar we welgeteld 5 toeristen zijn tegengekomen.

De komende tijd gaan we kennis maken met twee andere gebieden in Cambodja; de ongerepte natuur in de bergen van Koh Kong en de paradijselijke stranden van de eilandengroep Koh Rong. Zin in!